Rysunek zajął mi jakieś 2 godziny. Papier przyjął mój pomysł bez zastrzeżeń ;) Zabieram się za przygotowanie szablonów i opracowanie technologii szycia. Jest godzina 10.00.
Torbę będę szyć z ekozamszu. Gdybym szyła ją ze skóry naturalnej konstrukcja byłaby prawdopodobnie o wiele prostsza. Skóra nie wymaga chowania krawędzi. Wymaga za to specjalnej obróbki narzędziami i środkami, których nie posiadam. Może kiedyś… W torebkach z tkaniny sprawa jest o tyle bardziej skomplikowana, że każdy brzeg musi być ukryty w szwie. Tkaniny niemiłosiernie się strzępią. Jak to ugryźć i od czego zacząć? I czym usztywnić torebkę?
Zaczynam od rysunkowych notatek poszczególnych elementów. Na małej tekturce pojawiają się kontury korpusu: przód, tył, boki, dno. Po drugiej stronie rozrysowuję klapę, mocowania pasków, części krojone z podszewki. Wszystko w wersji mini z podobnej wielkości wymiarami wstępnymi. Czas bardzo się tu liczy, a duże rysunki pochłonęłyby go w nadmiarze.
Mierzę, wyliczam, dopasowuję elementy, wyobraźnia działa na pełnych obrotach. Równolegle w głowie opracowuję technologię szycia. Notuję gdzieś z boku tylko najważniejsze jej aspekty. Resztę muszę zapamiętać. Mijają 3 godziny. Moja tekturka za chwilę tego nie wytrzyma ;) Jeszcze moment i nie rozpoznam własnych notatek! Stop. Koniec. Kawa. A może bym coś w końcu zjadła…? ;)
Godzina 14.30. Już wiem czym usztywnię torebkę. Chciałam inaczej niż wszyscy, ale „inaczej niż wszyscy” jest raczej niewykonalne. Torebka będzie usztywniona tekturą. Rozpoczynam proces przygotowywania szablonów. Każdy szablon rozrysowuję, skrzętnie opisuję i precyzyjnie wycinam. Zajmuje mi to jakieś… 8 godzin. Gdzieś z boku pojawia się lista szablonów, które jeszcze zostały do zrobienia. Torebka składa się z ponad 40 części. A miała być taka prosta…. Przy 30 szablonie wysiadam. Przerwa. 3 kawa.
Pracuję dalej. Muszę to dzisiaj skończyć! Mam nadzieję, że do 1.00 w nocy powstaną wszystkie szablony – ponad 40 całkiem dużych i całkiem maleńkich elementów.
Jest 3.00. Rano przeniosę je na tkaninę i skroję, ale to już prawie jest rano…
Ciąg dalszy nastąpi :) Bądź ze mną!
FORMA by FORMA 